Dziś rozmawiamy o epilepsji, starając się lepiej ją zrozumieć poprzez wywiad z profesorem Pasquale Striano, doktorem neurologii dziecięcej i chorób mięśni w „G.Gaslini” w Genui.
Włochy, ponad 500 000 osób cierpi na epilepsję, a każdego roku pojawia się około 30 000 nowych przypadków. Czy kannabinoidy mogą być skuteczne w leczeniu tego schorzenia? Czy mamy wystarczającą liczbę badań naukowych? Te i inne tematy omawiane są z doktorem Striano.
Panorama padaczek we Włoszech. Czy istnieją typy padaczki powiązane z genetyką i jaką rolę odgrywa ona w tym kontekście? Czy możliwe jest działanie zapobiegawcze?
Padaczka jest „chorobą społeczną” ze względu na jej wysoką częstość występowania, sięgającą około 1% populacji. We Włoszech ponad 500 000 osób cierpi na padaczkę, z około 30 000 nowymi przypadkami każdego roku, co oznacza jedną osobę co 17 minut, z najwyższą zachorowalnością wśród małych dzieci i młodzieży, ponieważ 60-70% przypadków pojawia się przed 20. rokiem życia.
Padaczka może być spowodowana „uszkodzeniem” mózgu, które następuje przed lub bezpośrednio po urodzeniu, na przykład z powodu defektu natlenienia mózgu w pierwszych chwilach życia, trudnego porodu, wad mózgu, niedorozwoju, chorób zakaźnych układu nerwowego (zapalenie mózgu), poważnych urazów głowy (np. spowodowanych wypadkami drogowymi), guzów mózgu, udarów (zwłaszcza u osób starszych) oraz wad naczyniowych mózgu itp.
Znaczenie predyspozycji rodzinnych w określaniu początku „świętej choroby” jest znane od czasów Hipokratesa.
Obecnie przyczyny genetyczne są uważane za podstawę większości tych specyficznych typów padaczki, które jeszcze kilka lat temu definiowano jako pozbawione widocznej przyczyny.
W ciągu ostatnich dwudziestu lat „rewolucja molekularna” miała istotny wpływ również na poziom diagnostyczny oraz leczenie padaczek, w szczególności padaczek idiopatycznych, które dotyczą około 0,4% ogólnej populacji i stanowią 30% wszystkich padaczek.
Lekarzu, wiadomości z ostatnich tygodni opowiadają historię Billy'ego Caldwella, 12-letniego brytyjskiego chłopca dotkniętego ciężką postacią epilepsji, któremu najpierw odmówiono, a następnie podano olej z ekstraktami konopi, co przyczyniło się do poprawy jakości jego życia. Nie brakowało sporów. Czy możemy z całą pewnością stwierdzić, że terapeutyczna marihuana, rozumiana zarówno jako terapia pojedynczym kannabinoidem (CBD), jak i w połączeniu (THC i CBD), może być skutecznym środkiem na niektóre formy epilepsji?
Używanie kannabinoidów do celów medycznych zawsze wywoływało dyskusje. Jednak mimo że nie jest to oficjalnie uznane przez środowiska medyczne, istnieje coraz więcej dowodów potwierdzających ich potencjał.
Kiedy CBDzaangażowanie wydaje się mieć rzeczywistą skuteczność terapeutyczną.
Przeprowadzono liczne badania naukowe dotyczące CBD i to z wielu dobrze uzasadnionych powodów. W rzeczywistości wielokrotnie wykazano, zarówno anegdotycznie, jak i klinicznie, że ma ono pozytywny wpływ na szeroki zakres stanów zdrowotnych.
Jednym z obszarów medycyny, w których CBD wykazuje najlepsze rezultaty, są przypadki związane z epilepsją, w jej najcięższej formie.
Czy we Włoszech istnieje wystarczająca liczba badań naukowych, aby stwierdzić, że konopie indyjskie mogą być bezpiecznie stosowane przez pacjentów?
Włochy wciąż dysponują bardzo ograniczonymi danymi klinicznymi. W Instytucie Gaslini w Genui, przed Regionalnym Zarządzeniem nr 271/2016, a następnie przy zakupie leczenia w prywatnych, uprawnionych aptekach, monitorowano 11 pacjentów, którzy w przeszłości, pod ścisłą kontrolą lekarską, przyjmowali kannabinoidy w różnych formułach.
Niektórzy pacjenci cierpiący na lekooporne zaburzenia padaczkowe odnieśli znaczne korzyści z leczenia kannabinoidami, w postaci poprawy w zapisie EEG z redukcją aktywności napadowej, poprawy zachowania oraz rytmów snu i czuwania.
Są to jednak tylko pojedyncze „raporty przypadków”, problem polega na tym, że na dzień dzisiejszy nie ma dostępnych kontrolowanych i randomizowanych badań dotyczących kannabinoidów, a w konsekwencji trudno jest wyrażać oceny, mimo że dotychczas uzyskane wyniki wyglądają bardzo obiecująco.
W sieci krąży wiele informacji, istnieje ryzyko natrafienia na dane, które nie do końca odpowiadają prawdzie. Konopie nie są „czarodziejską różdżką” przydatną w każdej sytuacji. Co polecasz osobom rozważającym konopie jako terapię?
Ważne jest, aby pamiętać, że CBD nie jest jeszcze uznawane za lek. Chociaż wyniki są więcej niż obiecujące, nie są one jeszcze ostateczne. Dlatego zachęcamy do konsultacji z lekarzem w razie wątpliwości.
Patrząc w przyszłość, jak oceniasz „stan” badań na temat w Italii i które, według Twojego punktu widzenia, aspekty wymagają największych inwestycji?
Badania genetyczne nad epilepsją stanowią obecnie bardzo obiecującą i perspektywiczną dziedzinę badań, a ważne perspektywy można dostrzec dzięki tworzeniu nowych leków medycznych, ukierunkowanych na specyficzne mechanizmy patogenne lub działających na zmutowane białka, aż po terapię genową zastępczą dla najcięższych postaci (Medycyna Precyzyjna).
W przyszłości kluczowe będzie wdrożenie zintegrowanych platform badawczych. Co więcej, realizacja sieci do badań klinicznych pozwoli na rozszerzenie populacji pacjentów z genetycznie określoną epilepsją, w taki sposób, aby nowe odkrycia mogły przynieść korzyści na poziomie klinicznym.
Niestety, epilepsja wciąż jest obarczona silną stygmatyzacją, a wiele osób błędnie uważa ją za rzadką chorobę lub zaburzenie psychiczne z ograniczonymi możliwościami leczenia i trudną do pogodzenia z „normalnym” życiem. Istnieje także przekonanie, że podczas napadu osoba staje się agresywna, że nie można prowadzić samochodu, uprawiać sportu, a w przypadku kobiet, że mają trudności z zajściem w ciążę lub że karmienie piersią jest dla nich zabronione.
Tak więc wkładem w eliminację stereotypów i uprzedzeń jest poprawny język, który wyraża się w taki sposób, aby osoby cierpiące na epilepsję nie były wykluczane z powodu swojego stanu oraz aby rosły zasoby dla społeczności, także na poziomie zawodowym.
Padaczka niekoniecznie wyklucza, a wręcz przeciwnie, normalne czynności zawodowe. Znany amerykański epileptolog, Lennox, stwierdził: „Osoba z padaczką cierpi nie tyle z powodu samej choroby, ile z powodu wszystkiego, co ona powoduje, zwłaszcza na poziomie społecznym”.
To stwierdzenie, pomimo upływu wielu lat od jego wypowiedzenia, nadal jest niezwykle prawdziwe!
