Μια λεπτομερής ιατρική ιστορία είναι το πρώτο βήμα για τον προσδιορισμό των πιθανών αιτίων. Από τη μία πλευρά, ο γιατρός ρωτάει για προηγούμενες ασθένειες, χρήση φαρμάκων, διατροφικές συνήθειες, παράγοντες άγχους ή αν παίρνετε φάρμακα.
Από την άλλη πλευρά, ρωτά πόσο σοβαρή είναι η διαταραχή και αν προκαλεί πόνο. Αν αυτό ισχύει, είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε πού εντοπίζεται ο πόνος, πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά και αν σχετίζεται με την κατανάλωση τροφής ή ποτών.
Το τελευταίο σημείο είναι κρίσιμο, καθώς σε ορισμένες ασθένειες, όπως τα γαστρικά έλκη, ο πόνος συνήθως εμφανίζεται περίπου δύο ώρες μετά το φαγητό. Αυτό το βήμα ακολουθείται από μια φυσική εξέταση, κατά την οποία ο γιατρός ψηλαφεί και εξετάζει την κοιλιά. Ιδιαίτερα σε περιπτώσεις οξέος πόνου, η ευαισθησία της κοιλιάς (όταν η πίεση προκαλεί πόνο) μπορεί να βοηθήσει στην απόρριψη πιθανής σκωληκοειδίτιδας. Επιπλέον, συχνά βασίζονται σε διαγνωστικά που βασίζονται σε εξοπλισμό, τα οποία μπορούν να παρέχουν πιο ακριβείς πληροφορίες σχετικά με πιθανές αιτίες.
Το πιο κοινό είναι πιθανότατα η υπερηχογραφία. Είναι γρήγορη και χωρίς κινδύνους και δίνει στον γιατρό μια γενική εικόνα της κατάστασης των επηρεαζόμενων οργάνων. Η υπερηχογραφία μπορεί να ανιχνεύσει έλκη στο στομάχι, για παράδειγμα.
Για να αποκτήσετε πιο ακριβή αποτελέσματα, προχωράτε σε ενδοσκόπηση (γαστροσκόπηση). Αυτό επιτρέπει την ανίχνευση γαστρίτιδας ή όγκων, μεταξύ άλλων. Η γαστροσκόπηση επιτρέπει επίσης τη λήψη δειγμάτων ιστού. Δείγματα κοπράνων, ούρων και αίματος μπορούν επίσης να είναι αποκαλυπτικά.
