Wielu konsumentów pyta, jakie są efekty działania CBG oraz dlaczego warto wybrać jeden produkt zamiast innego zawierającego kannabigerol.
W tym artykule cytujemy cztery badania zasługujące na uwagę, dotyczące zdolności CBG do wspomagania w zwalczaniu niektórych patologii. Jednak wspomniane badania nie przedstawiają ostatecznych wyników, które wymagają dodatkowych, dogłębnych badań, aby móc ustalić skuteczność kannabinoidów w sposób coraz bardziej precyzyjny.
Właściwości neuroprotekcyjne CBG w chorobie Huntingtona zostały przeanalizowane w badaniu opublikowanym w 2015 roku wPubMed.
Thestudia
badania przeprowadzono na myszach, podzielonych na dwie kategorie, co badacze wykazali, to jak kannabigerol może przyczynić się do poprawy deficytu motorycznego i zachowania
neurony prążkowia poprzez kontrastowanie toksyczności.
CBG mógłby przyczynić się do zwiększenia obniżonych poziomówobrony antyoksydacyjne. Do badania użyto myszy transgenicznych, co oznacza, że ich genom został zmodyfikowany przez wprowadzenie genów należących do innych gatunków zwierząt.
Myszy transgeniczne są niezbędne do realizacji systemów modelowych, przydatnych w badaniach chorób, zwłaszcza genetycznych. Dzięki myszom transgenicznym badacze mogą opracować analizę odpowiedzi farmakologicznych związanych z określoną patologią.
Badania opublikowane w
PubMed
W czerwcu ubiegłego roku przeprowadzono badania nad rolą CBG w neurodegeneracji, głównie wywołanej stanem zapalnym i stresem oksydacyjnym.
„Interesujące jest to – czytamy w badaniu – że różne naturalne związki mogą wykazywać działanie neuroprotekcyjne przeciwko stanom zapalnym i stresowi oksydacyjnemu, jednocześnie chroniąc przed utratą komórek nerwowych”.
Wśród tych naturalnych źródeł, konopie i kannabigerol (CBG)wspomniane, których właściwości przeciwutleniające zostały już wykazane w makrofagach. Makrofagi to komórki należące do układu fagocytarnego.
Ich główną funkcją jest włączanie obcych cząstek do ich cytoplazmy, w tym mikroorganizmów, a następnie ich niszczenie.
Celem badania była ocena zdolności CBG do ochrony „neuronów ruchowych NSC-34 przed toksycznością wywołaną przez makrofagi RAW 264.7 stymulowane LPS”.
Ostateczne wyniki wskazały na neuroprotekcyjne działanie CBG, które może być potencjalnym leczeniem przeciwkoneurozapalenie i stres oksydacyjny.
Kannabigeroljest skuteczny w przeciwstawianiu się dysfunkcjom pęcherza moczowego.
Badanie „Wpływ niepsychotropowych kannabinoidów roślinnych na kurczliwość pęcherza: skupienie na kannabigerolu” analizowało skuteczność niektórych niepsychotropowych fitokannabinoidów, takich jak CBD, CBG, CBDV, THCV i CBC, na modelu pęcherza in vitro myszy.
Podczas badań wykazano, że CBG, THCV, CBD i CBDV w określonym stężeniu są w stanie zmniejszyć skurcze wywołane przez acetylocholinę, nie modyfikując jednocześnie skurczów wywołanych elektrostymulacją.
Acetylocholinajest substancją produkowaną przez nasz organizm do przekazywania impulsów nerwowych w różnych punktach ośrodkowego układu nerwowego.
Hierarchiczny porządek ustalony przez badaczy był następujący: CBG takie samo jak THCV, ale o wyższej skuteczności w odniesieniu doCBD i CBDV.
Bardziej szczegółowe badania wykazały, jak kannabigerol jest skuteczny wreducing the contractionswywołane przez acetylocholinę w ludzkim pęcherzu moczowym.
Kannabigerol
okazał się skuteczny jako środek przeciwwymiotny i przeciwwymiotny. Odwołujemy się do badania opublikowanego w 2011 roku, „Interakcja między niepsychotropowymi kannabinoidami w marihuanie: wpływ kannabigerolu (CBG) na działanie przeciwwymiotne lub przeciwwymiotne kannabidiolu (CBD) u szczurów i ryjówek”.
W pierwszym eksperymencie, przeprowadzonym na myszach, była pierwsza faza „wstępnego leczenia” z podaniem CBG, a po piętnastu minutach CBD.
Trzydzieści minut później wszystkie szczury otrzymały roztwór składający się z kwasu sacharynowego i LiCl. Siedemdziesiąt dwa godziny później myszy poddano testowi reaktywności.
Drugi eksperyment obejmował przyjmowanie CBG i CBD w połączeniu z innymi roztworami, a wnioski, do których doszli, były takie, że umiarkowane dawki CBG i CBD mogą działać przeciwstawnie względem receptora 5-HT (1A) w regulacji nudności i wymiotów.
